احکام قبرستان

در متون اسلامی، احکامی برای قبرستان ذکر شده‌است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود.[1]

1. حفظ نظافت و طهارت و احترام قبرستان: سید محمدکاظم طباطبایی یزدی در کتاب عروة الوثقی، نجس و کثیف کردن قبرها، خندیدن در قبرستان و راه رفتن روی قبرها را مکروه دانسته‌است.[2]
2. عدم تجدید بنا قبرستان:

وی هم‌چنین تجدید بنای قبرستان بعد از بین رفتن آن را از مکروهات معرفی کرده‌اند؛ مگر در مواردی که قبر مربوط به پیامبران و امامان (علیهم السلام) و عالمان باشد.[3]

3. عدم دفن کفار:

فقها دفن کفار در قبرستان مسلمانان را جایز نمی‌دانند و به دلایل مختلفی چون اجماع، اذیت شدن اموات مسلمانان و هتک حرمت استناد کرده‌اند.[4]

[1] . طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ج ۲، ص ۱۲۸؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۹۹، ص ۳۰۱.

[2] . العروة الوثقی، ج ۲، ص ۱۲۸.

[3] . همان، ج ۲، ص ۱۲۸.

[4]. آقابابائی بنی، «تأملی بر تفکیک قبور مسلمانان از غیر مسلمانان»، ص ۱.