احرام در عمره تمتع

اولين عملى كه در عمرۀ تمتّع صورت مى‌گيرد، «احرام» است. احرام؛ يعنى پوشيدن لباس احرام و نيّت و گفتن تلبيه، به كسى كه اين اعمال را انجام داده «مُحرِم» مى‌گويند. بعد از احرام، دورى از محرّمات احرام بر مُحرم، واجب است و تا اعمال لازم را انجام ندهد، از احرام خارج نمى‌شود.[1]

محل احرام عمرۀ تمتع: محل احرام بستن براى عمرۀ تمتع، كه آن را ميقات مى‌نامند، به اختلاف راه هائى كه حُجّاج از آنها به طرف مكه مى‌روند، مختلف مى‌شود و آن پنج محل است: اول: مسجد شجره است كه آن را ذو الحليفه مى‌نامند و آن ميقات كسانى است كه از مدينه منوره به مكه مى‌روند.[2]

دوم: وادى عقيق است كه اوايل آن را «مسلخ» و اواسط آن را «نَمِرَه» و اواخر آن را «ذات عِرق» مى‌گويند كه محل احرام عامه (اهل سنت) است و ميقات كسانى است كه از راه عراق و نجد به مكه مى‌روند.

سوم: قَرْنُ المنازل است و آن ميقات كسانى است كه از راه طائف، حج مى‌روند.

چهارم: يَلَمْلَمْ است كه اسم كوهى است و آن ميقات كسانى است كه از راه يمن حج مى‌روند.

پنجم: جُحْفه است و آن ميقات كسانى است كه از راه شام حج مى‌روند.[3]

امّا محل احرام عمرۀ مفرده، علاوه بر مواقيت پنجگانه، ادنى‌الحل[4] نيز مى‌باشد، ولى كسى كه در خارج از حرم قصد عمرۀ مفرده دارد و از يكى از مواقيت عبور مى‌كند، بايد از آن ميقات محرم شود و جايز نيست تا ادنى‌الحل احرام را تأخير بيندازد.[5]