ابو دجانه و دفاع کنندگان از اسلام

هارون الرشيد به جعفر بن يحيى برمكى گفت من مايلم استدلال اهل كلام را بشنوم به طورى كه مرا نبينند و عقيده خود را اظهار نمايند.

جعفر دستور داد متكلمان را احضار نمايند. همه حاضر شدند. هارون در جايى پرده آويخته بود و سخن آن‌ها را مى‏شنيد. همه جمع شدند و مجلس پر شد. انتظار هشام بن حكم را مى‏كشيدند. هشام وارد شد، پيراهنى داشت كه تا زانويش آمده بود و شلوارى تا نيمه ساق به پا داشت. به همه سلام داد و جعفر بن يحيى احترام ویژه‌ای به او نکرد. يكى از حاضران به هشام گفت: چرا على را بر ابا بكر فضيلت مى‏بخشىد؟ … شما و ما معتقديم و همه مى‏گويند دفاع‏كنندگان از اسلام چهار نفرند: على بن ابى طالب (عليه السلام)، زبير بن عوام، ابو دجانه انصارى و سلمان فارسى.

هشام گفت: ملاحظه مى‏كنى كه على (عليه السلام) در اين فضيلت با آن‌ها همراه است، ولى ابوبكر جزء آن‌ها نيست. على (عليه السلام) به اين امتياز هم بر او برترى دارد.[1]

[1]. مجلسى، محمد باقر، احتجاجات-ترجمه جلد چهارم بحار الانوار، خسروى، موسى‏، ج ‏2، ص 289 و 290.