ابو دجانه و حضور در غزوه بنی نضیر

هنگامى‌كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) براى سركوبى مردم بنى نضير عزيمت كرد، به حصار آنان توجه كرده و خیمه آن‌حضرت را در آخرين نقطه بنى حطمه بطحا سر پا كردند. چون شب فرارسيد از بنى نضير تيرى به‌سوی خيمه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) افكندند، حضرت دستور داد خیمه او را در دامنه كوه قرار دادند و مهاجر و انصار اطراف خیمه آن‌حضرت را احاطه نمودند.

چون شب كاملا همه‌جا را تاريک كرد، مسلمانان على (علیه السلام) را نديدند، به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) عرضه داشتند على كجا است ما او را نمى‏بينيم؟ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: خيال می‌كنم براى انجام كارى به‌نفع شما اقدام كرده. طولی نکشید که على (علیه السلام) آمد و سر يهودى را كه تير به خیمه رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) زده بود و نامش عرورا بود، در برابر آن‌حضرت گذارد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پرسيد چه كردى؟ عرض كرد: دانستم كه اين بدكردار، آدمى دلاور و بی‌باک است. در كمين او نشستم و گفتم ممكن است شب‌هنگام به‌قصد شبيخون بر ما از حصار خود بيرون آيد. فاصله‌ای نشد ديدم با شمشير كشيده به اتفاق نه نفر از يهوديان به‌طرف ما مى‏آيد. من هم فرصت را غنيمت شمرده به او درآويخته و كارش را تمام كردم، ولی همراهانش فرار كرده و بلادرنگ نزديک حصار خود رفتند. اكنون عده‏اى را با من همراه كن! آرزومندم بر ايشان پيروز شوم. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ده نفر از اصحاب را از قبيل ابو دجانه سماک بن خرشه و سهل بن حنيف را با او همراه كرد و آنان به‌جانب آن عده حرکت كرده و پيش از آن‌كه يهوديان به‌حصار خود وارد شوند، به آن‌ها دست يافته همه را كشتند و سرهاشان را حضور رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آوردند، پس پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله)دستور داد آن‌ها را در يكى از چاه‌هاى بنى حطمه ريختند.

همين عمل على (علیه السلام) موجب شد که مسلمانان بتوانند حصار بنى النضير را فتح كنند و پيروز شوند.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ثروت‌هاى بنى نضير را پس از آن‌كه بر ايشان تسلط يافته در ميان مهاجر و انصار تقسیم نمود.[1]

البته اموال بنو نضير در زمره «فیء» به‌شمار مى‏رفت و مخصوص رسول الله (صلی الله علیه و آله) بود. پس آن را ميان مهاجران تقسيم كرد و از آن به احدى از انصار نداد جز دو مرد فقير يعنى سماک بن خرشة (ابو دجانه) و سهل بن حنيف.[2]

[1]. مفید، محمد بن محمد، الارشاد في معرفة حجج الله علی العباد، مترجم: ساعدى خراسانى‏، محمد باقر، ص 85 و 84 ‏. این آقا مترجم است یا …

[2]. بلاذرى، أحمد بن يحيى، فتوح البلدان، ترجمه: توكل، محمد، ص 30؛ حرانی، ابن شعبه، تحف العقول عن آل الرسول (صلی الله علیه و آله)، ترجمه: جعفرى، بهراد، ص 323 – 325.