کپی شد
ابو دجانه و حضور در غزوه بنی نضیر
هنگامى‌كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) براى سركوبى مردم بنى نضير عزيمت كرد، به حصار آنان توجه كرده و خیمه آن‌حضرت را در آخرين نقطه بنى حطمه بطحا سر پا كردند. چون شب فرارسيد از بنى نضير تيرى به‌سوی خيمه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) افكندند، حضرت دستور داد خیمه او را در دامنه كوه قرار دادند و مهاجر و انصار اطراف خیمه آن‌حضرت را احاطه نمودند.
چون شب كاملا همه‌جا را تاريک كرد، مسلمانان على (علیه السلام) را نديدند، به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) عرضه داشتند على كجا است ما او را نمىبينيم؟ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: خيال می‌كنم براى انجام كارى به‌نفع شما اقدام كرده. طولی نکشید که على (علیه السلام) آمد و سر يهودى را كه تير به خیمه رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) زده بود و نامش عرورا بود، در برابر آن‌حضرت گذارد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پرسيد چه كردى؟ عرض كرد: دانستم كه اين بدكردار، آدمى دلاور و بی‌باک است. در كمين او نشستم و گفتم ممكن است شب‌هنگام به‌قصد شبيخون بر ما از حصار خود بيرون آيد. فاصله‌ای نشد ديدم با شمشير كشيده به اتفاق نه نفر از يهوديان به‌طرف ما مىآيد. من هم فرصت را غنيمت شمرده به او درآويخته و كارش را تمام كردم، ولی همراهانش فرار كرده و بلادرنگ نزديک حصار خود رفتند. اكنون عدهاى را با من همراه كن! آرزومندم بر ايشان پيروز شوم. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ده نفر از اصحاب را از قبيل ابو دجانه سماک بن خرشه و سهل بن حنيف را با او همراه كرد و آنان به‌جانب آن عده حرکت كرده و پيش از آن‌كه يهوديان به‌حصار خود وارد شوند، به آن‌ها دست يافته همه را كشتند و سرهاشان را حضور رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آوردند، پس پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله)دستور داد آن‌ها را در يكى از چاه‌هاى بنى حطمه ريختند.
همين عمل على (علیه السلام) موجب شد که مسلمانان بتوانند حصار بنى النضير را فتح كنند و پيروز شوند.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ثروت‌هاى بنى نضير را پس از آن‌كه بر ايشان تسلط يافته در ميان مهاجر و انصار تقسیم نمود.[1]
البته اموال بنو نضير در زمره «فیء» به‌شمار مىرفت و مخصوص رسول الله (صلی الله علیه و آله) بود. پس آن را ميان مهاجران تقسيم كرد و از آن به احدى از انصار نداد جز دو مرد فقير يعنى سماک بن خرشة (ابو دجانه) و سهل بن حنيف.[2]
[1]. مفید، محمد بن محمد، الارشاد في معرفة حجج الله علی العباد، مترجم: ساعدى خراسانى، محمد باقر، ص 85 و 84 . این آقا مترجم است یا …
[2]. بلاذرى، أحمد بن يحيى، فتوح البلدان، ترجمه: توكل، محمد، ص 30؛ حرانی، ابن شعبه، تحف العقول عن آل الرسول (صلی الله علیه و آله)، ترجمه: جعفرى، بهراد، ص 323 – 325.