آیین اسحاق نبی الله (علیه السلام)

بر اساس گزارش قرآن کریم، مکتب و آیین حضرت اسحاق (علیه السلام) در راستای‌ دعوت‌ توحیدی‌ پدرش حضرت ابراهیم (‌علیه السلام) بوده است. قرآن مجید می فرماید: «و ابراهیم و یعقوب (در واپسین لحظات عمر) فرزندان خود را به این آیین، وصیت کردند؛ (و هر کدام به فرزندان خویش گفتند:) فرزندان من! خداوند این آیین پاک را برای شما برگزیده است و شما، جز به آیین اسلام (تسلیم بودن در برابر فرمان خد) از دنیا نروید!». [1] مراد از «بَنِیهِ» چهار نفر هستند که عبارتند از: اسماعیل، اسحاق، مدین و مداین.[2] و منظور از «وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ» همان اخلاص در توحید، عبادت و خضوع قلب و جوارح برای خداوند است.[3] همچنان‌که وقتی حضرت یعقوب (علیه السلام) در آخرین لحظات عمر شریفش از فرزندان خود پرسید: «پس از من، چه چیز را می پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداوند یکتا را، و ما در برابر او تسلیم هستیم».[4] پس نتیجه بحث این است که دین اسحاق همان دین پدرش ابراهیم بود که به دین حنیف تفسیر شده است.[5]

[1]. بقره، ۱۳۲.

[2]. بلخی مقاتل بن سلیمان؛ تفسیر مقاتل بن سلیمان، ج 1، ص 140؛ حقى بروسوى، اسماعيل، تفسير روح البيان، ج 1، 230.

[3]. تفسیر مقاتل بن سلیمان، ج 1، ص 140؛ تفسير روح البيان، ج 1، 238.

[4]. بقره، ۱۳۳.

[5]. یوسف، ۳۸؛ اقتباس از ویکی فقه.