آقاخان اول تا سوم

شخصیت های سلسله آقاجانیه عبارتند از:

آقاخان اول

نخستین امام اسماعیلی نزاری از سلسله قاسم شاهی بود که در هند ساکن شد. وی در سال ۱۲۹۸ق درگذشت و در حسن آباد بمبئی دفن شد.[1]

آقاخان دوم

پسر آقاخان اول؛ آقاعلی شاه یا آقاخان دوم بعد از پدرش پیشوای اسماعیلیان هند شد. وی در سال ۱۳۰۲ق درگذشت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.

آقاخان سوم

پس از آقاخان دوم، فرزندش؛ سلطان محمدشاه، متولد سال ۱۲۹۴ق در شهر کراچی و ملقب به آقاخان سوم، در سال ۱۳۰۲ق امام این فرقه شد.[2] وی در سال ۱۳۷۶ق در ویلای خود در ژنو درگذشت و در شهر آسوان مصر دفن شد.[3] آقاخان سوم، ابتدا پسر ارشدش علی خان را برای ولیعهدی برگزیده بود، اما در آخر عمر خود هر دو پسرش علی خان و صدرالدین را از امامت محروم کرد و طیّ وصیتی، نوه‌اش «کریم» را به عنوان جانشین خویش معرفی کرد.[4]

ارتباط آقاخانیه با مشایخ صوفیه

آقاخانیه با مشایخ صوفیه ارتباط داشته و به طریقه آنان متمایل بودند. آقاخان اول با برخی از مشایخ سلسله نعمت اللهی رابطه دوستی داشت.[5] آقاخان دوم نزد مشایخ صوفی طریقت را آموخته بود.[6] آقاخان سوم هم در سفری که به ایران آمد، در خانقاه صفی علیشاه حضور یافت، در آن‌جا کمربند مخصوص صوفیه بر کمر او بسته شد.[7]

[1]. دفتری، فرهاد، تاریخ و عقاید اسماعیلیان، ترجمه: بدره‌ای، فریدون، ج ۱، ص ۵۸۹.

[2]. غالب، مصطفی، تاریخ الدعوة الاسماعیلیه، ج ۱، ص ۳۳۸ و 339.

[3]. تاریخ و عقاید اسماعیلیان، ج ۱، ص ۶۲۰.

[4]. کامل حسین، محمد، الطائفة الاسماعیلیة، ص ۱۵۴.

[5]. شیروانی، زین العابدین، بستان السیاحة، ج ۱، ص ۵۳۰.

[6]. علیشاه، معصوم، طرائق الحقائق، تصحیح: محجوب، محمد جعفر، ج ۳، ص ۴۱۳.

[7]. بلاغی، حجت، تاریخ تهران، ج ۱، ص ۱۶۰؛ برگرفته از ویکی فقه.