searchicon

کپی شد

آثار و پیامدهای واقعه حره

حادثه دلخراش و جانگذار حره، که مدّتی کوتاه بعد از عاشورا به وقوع پیوست، ضربه ای مهلک بر پیکره حکومت حقّه شیعی وارد نمود، به گونه ای که بعد از آن حادثه جانسوز، خبر آن در سراسر کشورهای اسلامی چون انفجاری هولناک لرزه بر اندام مردم انداخت. این حادثه مخصوصاً در عراق، مدینه و حجاز، رعب و وحشت فراوانی بر قلب و جان مردم بوجود آورد. آنها با خود گفتند یزیدی که آن قدر پلید است که حاضر شده، دست کثیف خود را به خون پاک سالار شهیدان؛ حسین بن علی (علیهما السلام) آلوده سازد و فرزندان بی گناه آن حضرت را به اسارت ببرد، به یقین برای حفظ حکومت و قدرت خود، از هیچ گونه جنایتی دریغ نخواهد کرد. این ترس و وحشت در جریان قیام مردم مدینه و رخ داد فاجعه حرّه اوج بیشتری گرفت.

بنابراین امام چهارم در شرایط بسیار سخت و طاقت فرسایی به امامت رسید. ایشان در حفظ اسلام و مذهب تشیّع رنج و مشقت فراوانی را متحمل شد. مسعودی مورخ نامدار در این زمینه می نویسد: علی بن الحسین (علیهما السلام)، امامت را به صورت مخفی و تقیّه شدید و در زمانی دشوار عهده دار گردید.[1]


[1]. پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، ص 239.