آثار و اقدامات سیاسی حضرت داوود (علیه السّلام)

حضرت داوود (علیه السلام) علاوه بر قدرت معنوی و نبوّت، دارای حكومت ظاهری وسیع نیز بود. همین امر باعث شد که او دست به اقدام سیاسی مهمی بزند. در این گفتار کوتاه، به برخی از فعالیت های آن حضرت اشاره  می شود:

حضرت داوود (علیه السلام) بعد از این‌که به قدرت رسید، دست به تبدیل اتحاد ضعیف اسباط[1] یهودی به جای مانده از دوران قدیم، به یک سیستم یکپارچه سیاسی و ملی زد. وی سرزمین مقدس را به 12 منطقه سیاسی – اداری که لزوماً منطبق بر تقسیمات قبیله ای نبود، تقسیم کرد. او همچنین دادگاه دولتی و مدیریت مالی شهرها، ارتش و امور دینی را تشکیل داد و یک سیستم جمع آوری مالیات را بنا نهاد. داوود (علیه السلام)، صندوق عهد[2] را به اورشلیم منتقل کرد. او مقدمات ساخت مَعبدِ بیت المقدس را آماده کرد و حتی شرایط انجام مراسم آن را نیز تدارک دید و کاهن بزرگ (کهن گادول) را برای نظارت بر کار سایر کاهنان و لاویان منصوب کرد.

از جمله اقدامات سیاسی آن حضرت نیز می‌توان به سرشماری رسمی قوم برای اولین بار پس از دوران رهبری حضرت موسی (علیه السلام)، به  منظور محاسبات تأمین سرباز و أخذ مالیات اشاره نمود .[3]

[1]. اسباط واژه ای عربی و جمع سبط (به کسر سین)؛ به معنای نوه یا فرزند فرزند است. استعمال لفظ اسباط در قرآن فقط درباره بنی اسرائیل (فرزندان یعقوب) می باشد. لفظ اسباط پنج بار در قرآن آمده و در میان اسباط، پیامبرانی مبعوث شده اند که به انبیای بنی اسرائیل مشهور هستند. زمانی که ذریه یعقوب (علیه‌السلام) زیاد شدند (اولاد او دوازده‌ تن بودند)، در اراضی فلسطین در شرق دریای روم منتشر ‌شده و قبائلی گردیدند که آنان را اسباط و بنی‌اسرائیل می نامند. به تعبیر دیگر، اسباط بنی اسرائیل، دوازده تیره بودند که هر تیره از آنان به یکی از فرزندان یعقوب (علیه‌السلام) منتهی می شدند.

[2]. صندوق حضرت موسی (علیه السّلام) یا تابوت و یا به عبارتی دیگر «صندوق عهد»، صندوقی بوده كه در نزد قوم یهود بسیار محترم بوده است. در روایات آمده كه این صندوق، همان جعبه ای است كه مادر حضرت موسی (علیهما السّلام) او را در آن گذاشت. علاوه بر اینكه طبق آیه 248 سوره بقره، یادگارهای خاندان موسی و هارون (علیهما السلام) در این صندوق بوده است؛ «و پیامبر آنها به ایشان گفت: نشانه حكومت او این است كه صندوق عهد به سوی شما خواهد آمد، همان صندوقی كه یادگارهای خاندان موسی و هارون در آن است. در حالی كه فرشتگان آن را حمل می كنند. در این موضوع نشانه روشنی برای شما است اگر ایمان داشته باشید».

[3]. شموئل (شموئیل) 2، فصل 3؛ انجمن کلیمیان ایران.