منزلت حضرت خدیجه (سلام الله علیها) نزد پیامبر (صلّی الله علیه و آله)

در منابع تاریخی و روایی اعم از شیعه و سنی منزلت بی‌بدیل حضرت خدیجه (سلام الله علیها) نزد پیامبر (صلّی الله علیه و آله) آمده است. این جایگاه در حدی بوده که بعد از رحلت وی پیامبر بیشتر از هر کسی او را یاد می‌کرد و حتی احترام ویژه ای برای دوستان حضرت خدیجه (سلام الله علیها) قائل بود. عایشه می‌گوید: بر هيچ زنى همانند خديجه حسد نورزيدم، اگر چه من او را درک نکردم – او را ندیدم –  ولكن حسادتم به اين سبب بود كه رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) او را زیاد ياد مى‏كرد، هنگامی که گوسفندی قربانی می‌کرد، برای دوستان خدیجه  هديه و تحفه مى‏فرستاد.[1]

و نیز در حدیثی دیگر عایشه می‌گوید: پیامبر از خانه خارج نمی‌شد مگر آنکه یادی از خدیجه (سلام الله علیها) می‌کرد و خوبی‌های او را می‌گفت، یک روز پیامبر یاد خدیجه (سلام الله علیها) کرد و من تعصب ورزیدم، به ایشان گفتم: او – حضرت خدیجه (سلام الله علیها)- فقط یک پیرزن بود و خدا بهتر – خود عایشه – از او را به تو داد، در این هنگام پیامبر (صلّی الله علیه و آله) بسیار خشمگین شد تا جایی که بدنش به لرزه افتاد و گفت: به خدا قسم نه، بهتر از او را به من نداد، به من ایمان آورد زمانی که مردم کفر ورزیدند، مرا تصدیق کرد هنگامی که مردم تکذیبم کردند، با اموالش یاری‌ام کرد زمانی که مردم مرا محروم کردند. خدا از او به من فرزندانی عطا کرد در حالی که از دیگر زنان فرزندی نداد. عایشه می‌گوید: در دلم گفتم دیگر هیچگاه بدی او را نمی‌گویم.[2]