Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

مناقب و فضایل امام علی (علیه السلام)

مناقب و فضایل امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) بیش از آن است که به شمارش در آید. در این نوشتار به قطراتی از دریای بیکران فضایل آن حضرت اشاره می شود:

  1. از جابر بن عبداللَّه انصارى روايت شده: هنگامی که على (علیه السلام) خبر فتح خيبر را براى پيامبر (صلی الله علیه و آله) آورد، پيامبر (صلی الله علیه و آله) به او فرمودند: اگر بيم آن نبود که گروه‌هايى از امت من درباره تو همان چيزى را بگويند که مسيحيان در مورد عيسى بن مريم (علیهما السلام) مى‏گويند، در مورد تو سخنانى مى‏گفتم که بر هيچ گروهى نگذرى، مگر آن که از زير پاى تو، خاکى را که بر آن قدم مى‏نهى بردارند و اضافه آب وضوى تو را براى طلب شفا بگيرند و براى تو همين بس است که تو از من و من از تو هستم. تو از من ميراث مى‏برى و من از تو، و تو نسبت به من چون هارون نسبت به موسى هستى، جز آن که پس از من پيامبرى نيست. تو تعهدات و ذمه مرا انجام مى‏دهى و به روش من و براى حفظ سنت من جنگ مى‏کنى و تو فردا کنار حوض کوثر، جانشين من و نخستين کسی خواهى بود که جامه بهشتى بر او پوشيده مى‏شود. تو نخستين شخص از امت من خواهى بود که وارد بهشت مى‏شود و شيعيان تو بر منبرهاى نور و با چهره‏هاى درخشان، اطراف من خواهند بود و براى ايشان شفاعت مى‏کنم و آنان فردا در بهشت همسايگان من خواهند بود.

(ای علی) هر کس با تو در نبرد باشد، با من در نبرد است و هر کس با تو در صلح باشد با من در صلح است. نهان تو نهان من و آشکار تو آشکار من است. راز سينه تو راز سينه من است و فرزندان تو فرزندان من هستند. تو وعده‏هاى مرا برآورده مى‏سازى و حق، همراه تو و بر دل و زبان تو جارى است. ايمان ميان چشم‎هاى تو و آميخته با خون و گوشت تو است، همچنان که با خون و گوشت من آميخته است. هرگز کسى که تو را دشمن بدارد، کنار حوض کوثر پيش من نخواهد آمد و هرگز کسى که تو را دوست داشته باشد، از حوض کوثر محروم نخواهد بود و با تو کنار حوض کوثر خواهد آمد.

(در این هنگام) على (علیه السلام) به سجده افتاد و گفت: سپاس خداوندى را که بر من نعمت اسلام را ارزانى داشت و قرآن به من آموخت و مرا محبوب بهترين مردمان که خاتم پيامبران‏ است قرار داد و اين همه، احسان و فضل خداوند بر من است. پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: (ای علی) اگر تو نباشى مؤمنان پس از من شناخته نمى‏شوند.[1]

  1. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند متعال به من پنچ چیز و به علی (علیه السلام) نیز پنج چیز عطا فرمود: به من جوامع کَلِم داد و به علی جوامع علم، مرا پیامبر قرار داد و علی را وصی، به من کوثر عطا فرمود و به علی سلسبیل، به من وحی عطا فرمود و به علی الهام و مرا شبانه به آسمان برد و براى او درهاى آسمان‌ها و پرده‏ها را گشود.[2]
  2. در روایتی طولانی، هفتاد منقبت از امير مؤمنان على (علیه السلام) نقل شده که به بعضی از آنها اشاره می شود:

مکحول از على (علیه السلام) نقل مى‏کند که فرمود: حافظان از ياران حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) مى‏دانند که در ميان آنان کسى نيست که منقبتى داشته باشد مگر آن که من با او شريک بوده و بر او برترى دارم، ولى من هفتاد منقبت دارم که کسى در آنها با من شريک نيست. عرض کردم: اى امير مؤمنان! مرا از آنها آگاه کن! فرمود: اول: اين که من يک چشم به هم زدن به خدا شرک نورزيده‏ام و هرگز لات و عزّى را نپرستيده‏ام.

دوم: اين که من هرگز مِى (شراب) ننوشيدم.

سوم: اين که پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) در دوران کودکى مرا از پدرم درخواست نمود و من از همان زمان، هم خوراک و همدم و هم صحبت پیامبر بودم.

چهارم: اين که من نخستين فرد در ميان مردم بودم که ايمان آوردم.

پنجم: اين که پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «اى على! تو نسبت به من به منزله هارون به موسى هستى جز آن که پس از من پيامبرى نيست.

ششم: اين که من آخرين فرد از مردم بودم که از پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) جدا شده و حضرتش را در قبرش نهادم.

هفتم: اين که آن گاه که پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) به غار رفت، مرا در جاى خود خوابانيد و با لحاف خود پوشانيد، هنگامى که مشرکان آمدند، گمان کردند که من محمّد هستم، مرا از خواب بيدار کرده و گفتند: رفيقت چه شد؟ گفتم: دنبال کارش رفته. گفتند: اگر فرار کرده بود اين هم با او فرار مى‏کرد.

هشتم: اين که پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) هزار درِ دانش به من آموخت که از هر يک، هزار درِ ديگر گشوده مى‏شود و هيچ یک از اينها را به کسى نياموخت.

نهم: اين که پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) به من فرمود: اى على! آن گاه که خداوند پيشينيان و پسينيان را محشور کند، براى من منبرى برتر از منبرهاى پيامبران و براى تو منبرى برتر از منبرهاى اوصيا مى‏گذارند و تو بر فراز آن مى‏روى.

دهم: اين که من از پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) مى‏شنيدم که مى‏فرمود: در روز رستاخيز چيزى به من داده نمى‏شود، جز آن که همانند آن را براى تو درخواست مى‏کنم.

يازدهم: اين که از پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) شنيدم که مى‏فرمود: اى على! تو برادر من هستى و من برادر تو هستم و دست تو ميان دست من خواهد بود تا وارد بهشت شويم.

دوازدهم: اين که من از پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) شنيدم که مى‏فرمود: اى على! مَثَل تو در ميان امّت من همانند کشتى نوح است که هر کس بر آن سوار شد، نجات يافت و هر کس از آن باز ماند، غرق شد… .[3]

  1. از اميرالمؤمنين (عليه السلام) نقل شده که رسول خدا (صلى اللَّه عليه و آله) فرمود: «حق تعالى براى برادرم على فضايلی را قرار داده كه به جهت زیاد بودن آنها قابل شمارش نیست. پس هر كس فضيلتى از فضايل او را ذكر كند در حالی كه به آن اقرار داشته باشد، حق تعالى گناه گذشته و حال او را بيامرزد، و هر كه فضيلتى از فضايل او را بنويسد، تا از اين كتابت اثرى باقى باشد، فرشتگان الهی دائما براى او استغفار می كنند و هر كه فضيلتى از فضايل او را گوش كند، حق تعالى گناهانى كه اكتساب آنها از راه گوش بوده ببخشد، و هر كه به كتابى كه از فضائل او در آن نوشته شده باشد، نظر كند، حق تعالى گناهانى كه از نگاه اندوخته باشد بيامرزد. بعد از آن فرمود: نظر به روى على بن ابى‌طالب (علیهما السلام) عبادت است و ذكر او عبادت است و خداوند متعال ايمان هيچ بنده‌ای از بندگانش را قبول نمي كند مگر به ولايت على بن ابى‌طالب (علیهما السلام) و برائت از دشمنان او».[4]

[1]. فتال نيشابورى، محمد بن حسن، روضة الواعظين و بصیرة المتعظین، مترجم: مهدوى دامغانى، محمود، ص 191 و 192.

[2]. همان، ص 185.

[3]. صدوق، محمد بن على، الخصال، ترجمه: جعفرى‏، يعقوب، ج ‏2، ص 375 و 377.

[4]. ابن شاذان، محمد بن احمد، مائة منقبة من مناقب أمير المؤمنين و الأئمة من ولده (عليهم‏السلام) من طريق العامة، ص 177.