کپی شد
فعالیت‌های سیاسی حزب الله لبنان
فعالیت نظامی حزبالله جدای از فعالیت سیاسی نبود، اما فعالیت سیاسی رسمی این حزب برای نخستین بار در سال ۱۳۷۱شمسی/ ۱۹۹۲ میلادی بود که در انتخابات مجلس لبنان ــکه پس از بیست سال وقفه، برگزار می‌شدــ شرکت نمود و توانست دوازده کرسی از ۱۲۸ کرسی مجلس لبنان را به‌دست آورد و فراکسیون «وفاداری به مقاومت» (الوفاء للمقاومة) را در مجلس تشکیل دهد.[1]
در سال ۱۹۹۶ میلادی، ده کرسی و در سال ۲۰۰۰ میلادی، دوازده کرسی از ۱۲۸ کرسی مجلس لبنان را به‌دست آورد.[2] در انتخابات عمومی سال ۲۰۰۵ میلادی در سطح کشور، به تنهایی، چهارده کرسی و در جنوب لبنان تمام ۲۳ کرسی را در ائتلاف با جنبش اَمَل کسب نمود و محمد فنیش را به‌عنوان وزیر آب و انرژی به کابینه فرستاد.[3]
پس از سال ۲۰۰۵ میلادی حزبالله در شمار گروه‌های هشت مارس قرار گرفت. در سال ۲۰۰۵ هم‌زمان با ترور حریری، دسته‌بندی‌های جدیدی در عرصه سیاسی لبنان شکل گرفت. گروه هشت مارس در پی گردهمایی سال ۲۰۰۵ حزبالله در بیروت و به‌دنبال مخالفت با خلع سلاح این گروه، حمایت از سوریه و مقاومت در برابر اسرائیل شکل گرفت؛ جبهه متحدی که برگرفته از حزبالله، حزب اَمَل و حزب مسیحی آزاد بود و بعدها جریان‌های دیگری مانند جماعت اسلامی لبنان، جنبش توحید اسلامی (اهل تسنن) و حزب دموکرات لبنان (دروزی) به آن اضافه شدند.[4]
هم‌زمان با حمایت کشورهایی چون آمریکا، فرانسه، عربستان سعودی و مصر، جریان چهارده مارس در لبنان شکل گرفت که خواستار خروج سوریه از لبنان و خلع سلاح مقاومت شد. جریان المستقبل (سنی)، حزب الکتائب و نیروهای لبنانی (مسیحی) و جریان سوسیالیست ترقی‌خواه لبنان (دروزی) اصلی‌ترین گروه‌های طرف‌دار این جریان بودند.[5]
[1]. نعیم قاسم، حزبالله: المنهج، ج۱، ص۲۷۷، ص۲۸۴ـ ۲۸۵ و پانویس ۱؛ ویکی فقه.
[2]. حزبالله، ص۲۷۳-۲۷۶.
[3]. ورق زدن تاریخ پرفراز و نشیب احزاب سیاسی لبنان، باشگاه خبرنگاران جوان.
[4]. انتخابات داغ در کرانه شرجي مديترانه مروری بر مشخصات احزاب و جریانات سیاسی لبنان، نشریه فرهنگی تحلیلی راه.
[5]. همان؛ ویکی شیعه.