عدم حضور محمد بن حنفیه در کربلا

محمد بن حنفیه هم شجاع بود و هم ارادت وصف‌ناپذیری به پدرش حضرت علی و برادرانش حسنین (علیهم السلام) داشت.

به‌عنوان نمونه گروهى از خوارج به محمّد بن حنفيه گفتند: چرا حضرت امير تو را به جنگ‏هائى می‌فرستد، ولى حسن و حسين را نمى‏فرستد؟ محمّد گفت: حسنين حكم دو چشم حضرت امير (علیه السلام) را دارند و من حكم دست راست او را دارم؛ لذا آن بزرگوار به‌وسيله دست راست خود از چشمان خويشتن دفاع می‌نمايد.[1]

و در جای دیگر خطاب به پدرش علی (علیه السلام) می‌گوید: خدا مرا فداى تو و ايشان (امام حسن و امام حسین) نمايد.[2]

بر این اساس نمی‌توان پذیرفت و باور کرد که محمد بدون عذر موجه و شرعی برادرش امام حسین (علیه السلام) را در کربلا یاری نکرده‌باشد.

استاد مطهری می‌گوید: محمّد بن حنفيّه مريض بود به طورى‌كه بیمار و از ناحيه دست‌هايش فلج شده‌بود و قدرت اين‌كه در ركاب حضرت باشد و او را خدمت كند، نداشت؛ لذا از شركت در جهاد معذور بود‏.[3]

[1]. نجفی، محمد جواد، زندگانى حضرت امام حسين عليه السلام، ص 338.

[2]. همان، ص 38 – 340.

[3]. مطهری، مرتضی، مجموعه ‏آثار استاد شهيد مطهرى، ج ‏17، ص 188 و 167.