Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

خلافت عمر

ابوبكر پس از دوسال و چند ماه خلافت، رنجور و بیمار شد و به پاس زحماتی كه عمر در مورد تثبیت خلافت او متحمل شده بود، زمینه را برای خلافت عمر، بعد از خود آماده كرد و مخالفین را نیز قانع نمود؛ سپس جمعی از صحابه را به حضور طلبید و عمر را در حضور آنها به جانشینی خود منصوب نمود و در روز وفات ابوبكر عمر به مسند خلافت نشست؛ یعنی در سال 13 هجری قمری و پس از دفن ابوبكر، عمر به مسجد رفت و مردم را از خلافت خود آگاه ساخته و از آنها بیعت گرفت.

خلافت عمر ده سال و شش ماه طول كشید و در این مدت دائماً با دو كشور بزرگ ایران و روم در حال جنگ بود.[1]



[1]. با استفاده از كتاب های: تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 150 و 151 و 165، المكتبه الحیدریه، نجف، 1384 هـ ق؛ مهدی پیشوائی، سیره پیشوایان، ص 73 – 81، مؤسسه تحقیقاتی امام صادق (ع)، چاپ ششم، قم، 1376 هـ ش؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 1، خ شقشقیه.