حج در اسلام

حج و زيارت بيت اللَّه الحرام و انجام مناسک آن از شعائر اسلام‌ و يكى از اركان پنج گانه ای است كه اسلام بر آنها نهاده شده است. حج از ضروريات دين به شمار می رود و هرگاه مستطيع با اعتراف به واجب بودن آن، عمداً حج را ترک كند، گناهی بزرگ مرتكب شده و اگر آن را انكار كند، در صورتى كه انكار حج به انكار رسالت رسول اكرم (ص) برگردد، كافر و نجس است. در قرآن مجيد و روايات رسول اكرم (ص) و ائمه معصومين (ع) تأكيدات زيادى به رفتن حج شده كه فقط به يک آيه شريفه و يک روايت بسنده مى‌شود.

خداوند متعال در قرآن مجيد می فرماید: حج خانه خدا بر كسانى كه قدرت رفتن به آن را داشته باشند، واجب است و هر كه راه كفر پيش گيرد، بداند كه خدا از جهانيان بى‏نياز است.[1]

شيخ كلينی در كافى به سند معتبر از حضرت امام صادق (ع) روايت كرده: «هر كس از دنيا برود در حالی که حجة الإسلام [2] را به جا نياورده باشد، بدون اين كه او را حاجتى ضرورى بوده، يا اين كه به جهت بيمار شدن از آن بازمانده، يا اين كه پادشاهى از رفتن آن جلوگيرى كرده، چنين شخصى در حال مردن به آئين يهوديان يا نصرانيان از دنيا خواهد رفت».[3]