آیین الیاس پیامبر (علیه السّلام)

وظیفه عمده و اصلی انبیاء (علیه السلام) این بوده که دستورهای خدا را گرفته و به مردم ابلاغ کنند و به عبارتی آنها واسطه میان خداوند و سایر افراد بشر بوده اند.[1] پیامبران دو گونه وظیفه داشته اند؛ یکی از جانب خداوند که برای بشر قانون و دستورالعمل آورده اند و دیگر اینکه مردم را به خدا و عمل به دستورالعمل های الهی آن عصر و زمان دعوت و تبلیغ می کرده اند. دراین میان، اکثر ایشان فقط وظیفه دوم را انجام می داده و عده بسیار کمی از آنها قانون و دستورالعمل آورده اند. با این حساب پیامبران تشریعی عددشان بسیار اندک است، ولی تعداد پیامبران تبلیغی که کارشان تعلیم و تبلیغ و ارشاد به تعلیمات پیامبر صاحب شریعت بوده است، بسیار زیاد است.

پس با توجه به اینکه نام پنج پیامبر اولوالعزم در قرآن کریم ذکر شده، روشن می شود که حضرت الیاس (علیه السّلام) دارای آیین و شریعت مستقل نبوده، بلکه مبلِّغ شریعت آخرین پیامبر صاحب شریعت خود؛ یعنی حضرت موسی (علیه السلام) بوده است.[2]

[1]. مطهرى‏، مرتضی، مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى‏، ج 4، ص 287.

[2]. فخر رازى، محمد بن عمر، مفاتيح الغيب ج 26، ص 354؛ طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 23، ص 58.